Seasick Steve

• Geplaatst op 1 Augustus 2020
• Door H.G. Guldemeester
• Geplaatst in Blues, Seasick Steve
• 0

Blueslegende Seasick Steve aan het werk om een van zijn "dingen met snaren " te maken.

Seasick Steve
Seasick Steve of Steven Gene Wold of Steven Leach, u zegt het maar. Seasick zelf heeft verteld dat hij op zijn veertiende uit huis is gegaan omdat hij bang was zijn vader iets aan te doen. Vanaf zijn 14e zwerft hij op straat en zong (aldus opgetekend in 2013 tijdens zijn optreden in Rotterdam) alleen voor een hond.
Volgens de Britse auteur Matthew Wright is dit verhaal niet waar. Seasick Steve heet officieel Steven Leach. Wold is de naam van zijn vrouw waar hij in 2000 mee naar Noorwegen is vertrokken.
Steven heeft een aantal zaken zoals Mathew Wright beschrijft "onder het tapijt geveegd". Naast zijn naam, zijn leeftijd en naar zijn zeggen gebrek aan werk blijkt Steven ook in een Indo Amerikaanse band genaamd "Shanti" te hebben gezeten.
https://youtu.be/EkgtKzIK2OU

Instrumenten
Mijn eerste ervaring met Seasick Steve was in 2013, Zijn verhaal over zijn vader, het risico van een gevangenisstraf, zijn zwervend bestaan en zijn late bloei als artiest die op zijn 66e Blues gaat spelen.
Geen probleem want Steven was sessie muzikant en kon alles spelen dus ook de Blues.
Toen Steven het podium betrad, zijn bruine keukenstoel neerzette, een fles rode wijn naast zich plaatste kwam zijn verhaal over zijn instrumenten. Wat volgt is een wonderbaarlijk verhaal over "dingen" met snaren, gemaakt van kistjes, wieldoppen. Ik heb een uur ademloos zitten luisteren naar zijn Blues.
Vervolgens privé al zijn platen gekocht en met trots een audiofiele LP voor Audiovinyl in kunnen kopen.
https://www.youtube.com/watch?v=nCDT52BfcV4

Love & Peace
Blues in de stijl van Seasick Steve en zoals hij zelf zegt "old skool" zonder hulp van een computer.
Spelen en opnemen op een 4 inch tape. deze overzetten op een 1/2 inch tape en de master gebruiken om met behulp van good old Bernie Grundman van Bernie Grundman Mastering geperst op 180 gram vinyl.
De LP is in verschillende studio's opgenomen en die verschillen zijn ook te horen.
Het meest tevreden (vanuit audiofiel oogpunt) ben ik over The Barn en het werk van Henry James Wold en Seasick Steve zelf. Niet te versmaden is ook het harmonica spel van Malcolm Arison in Regular Man. 

Ten slotte
Vinden we het erg als iemand zijn verleden verdraaid. Als we eerlijk zijn, hebben we in onze curricula ook de waarheid verteld of hebben we zo hier en daar wat weggelaten. Onderzoek heeft uitgewezen dat veel CV's niet volledig juist zijn. Een ding staat als een paal boven water. Houd je van Blues dan houd je van Seasick Steve.